خطرپذیری مصرف سیگار در نوجوانان: ارائه مدل تعاملی نظارت والدینی و همنشینی با همسالان منحرف

مقدمه: نوجوانی مرحله حساسی برای شروع رفتار پرخطر مصرف سیگار محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نظارت والدینی و همنشینی با همسالان منحرف در مصرف سیگار نوجوانان صورت گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع همبستگی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه نوجوانان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر تهران بود که 1241 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس های خطرپذیری نوجوانان ایرانی، نظارت والدینی و همنشینی با همسالان منحرف استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آماری همبستگی t مستقل و مدل سازی معادلات ساختاری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد بین پسران و دختران در خطرپذیری مصرف سیگار تفاوتی وجود ندارد، میزان نظارت والدینی در دختران و میزان همنشینی با همسالان منحرف در پسران بیشتر بود. نظارت والدینی از طریق همنشینی با همسالان دارای تأثیر معنا دار بر مصرف سیگار می باشد و مدل واسطه ای ار ا یه شده قادر است 10% از واریانس مصرف سیگار را تبیین می کند. نتیجه گیری: توجه جدی به نقش نظارت والدینی در کاهش همنشینی با همسالان منحرف و به دنبال آن کاهش احتمال خطرپذیری مصرف سیگار از سوی نوجوانان از اهمیت بالایی برخوردار است.